Thursday, May 30, 2013

موسیقی چیست



موسیقی تند نویسی احساسات است .
لئو تولستوی 

موسیقی از فکر تراوش می کند و به قلب می نشیند .
بتهوون  

موسیقی از آنچه که ناگفتنی است و اختفای آن ناممکن ، حکایت می کند .
 ویکتور هوگو 

مردی که در درون خویش موسیقی ندارد و نوای خوش و دلنشین ، او را دگرگون نسازد ، برای خیانت ، توطئه و غارتگری مناسب می باشد و هیچ کس نباید به او اعتماد کند .
 شکسپیر 

علت اینکه ما از موسیقی خوشمان می آید این است که در دنیای رویاها و احلام خود فرو می رویم ، طبایع عالی موسیقی را دوست می دارند لیکن بهتر می دانند که از آن به عنوان وسیله برای دخول در رویاهای خویش استفاده کنند  .
ویکتور هوگو 

موسیقی یک ناموس اخلاقی است که روح به جهانیان ، و بال به تفکر و جهش به تصور ، و ربایش به غم و شادی و حیات به همه چیز می بخشد .
افلاتون 

موسیقی علم شناسایی الحان است و شامل دو علم است : علم موسیقی عملی وعلم موسیقی نظری
 ابونصر فارابی 

موسیقی علمی است ریاضی که در آن از چگونگی نغمه ها از نظر ملایمت و سازگاری ، و چگونگی زمان های بین نغمه ها بحث می شود .
 ابوعلی سینا 

موسیقی مظهری است عالیتر از هرعلم و فلسفه ای . موسیقی هنر زبان دل و روح بشر و عالیترین تجلی قریحه انسانی است .
 بتهوون 

ریشه موسیقی به عهد کهن ارتباط دارد . در واقع همان روزی که انسان توانست برای نخستین بار خوشی ها و رنج های خود را با صدا نمایش دهد ، مبدا موسیقی به شمارمی رود

لئوپددوفن



موسیقی از نظر اسلام
رسول خدا (ص):در شب معراج که به آسمانها رفته بودم ملکوت زنی را دیدم که سر تا پایش تماما به شکل سگ بود و آتش از پائین اش داخل می شد و از دهانش خارج می شد و تازیانه های سهمگین ملائکه ی غضب هر لحظه بر سر آنها نواخته میشد ، نعره و صدایشان عالم را گرفته بود. از جبرئیل پرسیدم این شخص کیست ؟گفت:او زنی بوده که در دنیا آوازه خوانی یا نوازندگی می نموده است. حیوة القلوب (علامه مجلسی ره ) باب معراج ، عیون الاخبار الرضا (ع) ، بحارالانوار جلد 8 صفحه 309

امام صادق (ع):شخصی به امام (ع)عرض کرد :پدر و مادرم فدایت وقتی در منزل به مستراح می روم از خانه همسایه ام نوای موسیقی و آوازه خوانی به گوشم می رسد و من گاهی برای آنکه صدای موسیقی آنها را بشنوم نشستن در مستراح را طول می دهم .پس امام (ع)فرمود :ای مرد شنیدن موسیقی و خوانندگی را ترک کن آن مرد گفت ای مولای من آخر من که به مجلس آنها نرفته ام بلکه فقط صدای آوازی از آنها را می شنوم پس امام (ع)فرمودند:آیا گفتار خدای متعال سوره اسری آیه 36 را نخوانده ای : همانا چشم و گوش و قلب نسبت به آن چیزی که کسب کرده اند مسئول هستند .آن مرد پس از شنیدن این آیه گفت:به خدا این آیه از کتاب خدا را تا کنون از هیچ عرب و عجم نشنیده بودم ودیگر این عمل را تکرار نخواهم کرد .پس امام فرمودند :برخیز و غسل توبه کن زیرا بر گناه بزرگی مداومت میکردی و چقدر حال بدی داشتی اگر بر این حال می مردی. من لا یحضر الفقیه جلد1 صفحه 73 ، کافی کتاب الاشربة باب الغناء ، مستدرک الوسائل جلد 13 صفحه 221 ، عین الحیوة صفحه 229

امام جعفر صادق (ع)فرموده اند : کسی که چهل روز در خانه اش صوت موسیقی و آواز خوانی پخش شود و مردمان بر او وارد شوند .شیطان تمام اعضای خود را به بدن او مسح می نماید پس غیرت به کلی از آن مرد بر طرف گردد تا به حدی که اگر با زنش در مقابل خودش فعل قبیحی کنند او بدش نمی آید و صفت غیرت و حیاء به کلی از آن مرد برطرف شود.  وسائل الشیعه کتاب تجارت باب 128 ، فروع کافی جلد 6 صفحه 432
 
حضرت محمد (ص) : شیطان اولین کسی بود که موسیقی را تاسیس کرد. وسائل الشیعه جلد 12 صفحه 231



خمینی در مورد موسیقی می فرمایند :اگر بخواهید مملکتتان یک مملکت صحیح باشد موسیقی را حذف کنید نترسید که از اینکه به شما بگویند کهنه پرست شده اید. باشد ما کهنه پرستیم همه این کلمات نقشه است برای اینکه شما را از کار جدی عقب بیندازند .این که می گویند اگر چنانچه موسیقی در رادیو نباشد آنها می روند از جای دیگر موسیقی می گیرند بگذارید از جای دیگر بگیرند.شما عجالتا آلوده مباشید آنها کم کم برمی گردند به اینجا . این عذر نیست که اگر موسیقی نباشد در رادیو آنها می روند از جای دیگر موسیقی می گیرند حالا اگر از جای دیگر می گیرند آیا ما باید به آنها موسیقی بدهیم!ما باید خیانت کنیم!
موسیقی باعث می شود انسان تنها به شهوت فکر کند
 موسیقی خیانت است به یک مملکت و خیانت است به جوانهای ما این موسیقی را حذفش کنید آن را به طور کلی عوض کنید و یک چیز دیگری بگذارید که آموزنده باشد .کم کم مردم و جوانها را عادت به امور زندگی بدهید از آن عادت خبیثی که داشتند برگردانید . آنهایی را که می بینید می گویند اگر تلویزیون موسیقی پخش نکند می رویم سراغ موسیقی برای این است که اینها عادت کرده اند.
موسیقی مغز را مریض می کند .

منابع: صحیفه نور جلد ۸ صفحه ۱۹۷ تا صفحه ۲۰۱ / جلد ۹ صفحه ۱۵۵