Saturday, May 28, 2011

ای خاک عالم بر سرتان که برای نابودی دیش های ماهواره تکاور می فرستید آنهم با عملیات جیمزباندی


کابوس ماهواره خواب و خوراک را از راس هرم نظام ولایی تا آت و آشغال های چماق به دست و عرزشی ! حرام کرده است . از آمارهای رسمی که سرتاسر دروغ و هرزه درایی است اینطور بر می آید که بیش از 60 درصد از مردم سرکوب شده ماهواره نگاه میکنند اما آمارهای واقعی نشان میدهد که از 80 درصد گذشته است . رژیم پلید اسلامی مانند اختاپوسی بر سرتاسر ایران چنگ انداخته است و سایه هر  چیزی را که رنگ و بوی آزادی داشته باشد  با تیر می زند .  در مملکت اسلامی تنها عزاداری و مرگ و شیون آزاد است .  هر روز  باستان شناسان و کاشفان قبر ولایت ،  در مغاک کوهی یا بیابان دره ای یک امامزاده پیدا میکنند  و به چپاول مردم می پردازند و مراجع تقلیدی که به اندازه یک خر مغز در کله شان نیست  به تایید آن می پردازند .
تمام شادیها را قتل عام کردند . خنده ها را سر بریدند . حتی حداقل آزادیهایی که در کشورهای دیکتاتوری مانند سوریه وجود دارد را قدغن کردند  . 
 تنها پناه  مردم  در این میهن در زنجیر جز ماهواره نیست تا از شر پشم شیشه های این نظام ضد انسانی خلاص شوند و ساعتی را بدون دغدغه در کنار هم بگذرانند . اما این رژیم از آنجا که مانند دیکتاتوریهای کلاسیک نیست و بسیار قالتاق تر و شارلاتان تر میباشد این حداقلها را نیز بر نمی تابد و تکاورهای خود را که از برای حفظ مرزها آموزشها دیده اند به خانه و کاشانه مردم میفرستد تا دیشها را نابود کنند . 
کاسه صبر مردم از اینهمه جور و جنایت ها به لب رسیده است . بگفته همین رژیم لمپن  مردم به ماهواره از نان شب شان  بیشتر نیاز دارند .
ماهواره یعنی آزادی همان چیزی که رژیم مانند جن و بسم الله از آن می هراسد و خودشان میگویند :
هجوم نظامی با سر و صدا صورت می پذیرد اما تهاجم فرهنگی آهسته و آرام .
آنجا بمب های خوشه ای می ریزند اینجا ماهواره و امواج تصویری 
آنجا فشنگ شلیک می شود اینجا آهنگ پخش می شود
آنجا در پی ماه اند و اینجا در پی ماهواره
در آنجا زمین از دست میرود و در اینجا شرف ( نداشته ) 
                                                    حراست دانشگاه اصفهان 
حرف مردم ایران از ابتدای روی کار آمدن این رژیم سوپر فاشیستی جز آزادی نبود و نیست  همان آزادی که این رژیم هرگز حتی یک قطره آن را اجازه نداد و نمی دهد و  نخواهد داد . 












No comments:

Post a Comment