18 تیر در ظاهر به خاطر اعتراض تعدادی از دانشجویان ساکن کوی دانشگاه تهران به توقیف روزنامه سلام و تصویب قانون مطبوعات شروع شد اما در جوهر و عمق خویش روایت خشم فروخفته قهرمانانی بود که از سرکوب آزادی و نابرابری های اجتماعی جانشان به لب رسیده بود . این دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب بعد از تجمع به خوابگاه بر گشته بودند که ناگاه ناجوانمردانه در خواب مورد تهاجم یگانهای ویژه سرکوب و لات و لوت های لباس شخصی قرار گرفتند . کتابها را سوزاندند . در دیوار ها را شکستند . عکسهای مصدق و شریعتی و ... را پاره پاره کردند ، دانشجویان را از فراز ساختمانهای خوابگاه به پایین پرتاب کردند همان سبعیت و وحشی گری ها که مغولها یا اشغالگران عرب در 1400 سال پیش با ایرانیان کرده بودند ، فقط با این تفاوت که آنها خارجی بودند و این وحوش ماسک ایرانی بر چهره زده بودند
خونها را می شویند و آثار جنایات حکومتی را پاک می کنند
روزی خودشان با قیام مردم به زباله دانی تاریخ خواهند رفت
No comments:
Post a Comment