Friday, December 06, 2013

شعری که نلسون ماندلا در زندان بر دیوار چسبانده بود و روزانه مرور میکرد


ماندلا هم پر کشید ، انسانی که قلبش به سپیدی طلوع آفتاب صبحگاهی بود و در میان کوهی از کینه ها رایت عشق و محبت را در دستهایش فشرد . 


شعر از ویلیام ارنست هنلی
William Ernest Henley
این شعریست که نلسون ماندلا آنرا بر دیوار سل خود در زندان جزیره رابین چسبانده بود و آنرا روزانه مرور میکرد. اجرای آن توسط مورگان فریمن هنرپیشه امریکایی است که خود بازیگر نقش نلسون ماندلا در فیلم شکست ناپذیرمیباشد



شکست ناپذیر بود
در این شب سیاه که در بر گرفته مرا
سیاه همچو گوری از قطب تا قطب
سپاس دارم آن خدایان را هر آنچه که هستند
بخاطر روان شکست ناپذیرم
در این پنجه بیدادگر زمانه
نه بخود لرزیده ام و نه بلند گریسته ام
بزیر چماق تقدیر ، سرم خونین اما بی کرنش
ورای این صحنه اشگ و خشم
که جزدهشت سایه ها نمایی پدیدار نیست
هنوز تهدید سالیان
مرا بی باک یافته و خواهد یافت
مهم نیست درگاه قضاوت چه سخت بین باشد
و تومار مجازات بیش
من سرور سرنوشت خویشم
من ناخدای روان خوی
 

**************





یادداشتی از نلسون ماندلا

من باور دارم ...

که گاهى کسانى که انتظار داریم در مواقع پریشانى و درماندگى به ما ضربه بزنند، به کمک ما مى‌آیند و ما را نجات مى‌دهند.
من باور دارم ...

 که دوستى واقعى به رشد خود ادامه خواهد داد حتى در دورترین فاصله‌ها. عشق واقعى نیز همین طور است.

من باور دارم ...

که گاهى هنگامى که عصبانى هستم حق دارم که عصبانى باشم ام `ا این به من این حق را نمى‌دهد که ظالم و بیرحم باشم.

من باور دارم ...

که صرفنظر از اینکه چقدر دلمان شکسته باشد دنیا به خاطر غم و غصه ما از حرکت باز نخواهد ایستاد.
من باور دارم ...

 که زمینه‌ها و شرایط خانوادگى و اجتماعى برآنچه که هستم تاثیرگذار بوده‌اند اما من خودم مسئول آنچه که خواهم شد هستم.
من باور دارم ...

که نباید خیلى براى کشف یک راز کند وکاو کنم، زیرا ممکن است براى همیشه زندگى مرا تغییر دهد.


 من باور دارم ...

که گواهى‌نامه‌ها و تقدیرنامه‌هایى که بر روى دیوار نصب شده‌اند براى ما احترام و منزلت به ارمغان نخواهند آورد .


من باور دارم ...
 شادترین مردم لزوماً کسى که بهترین چیزها را دارد نیست،

بلکه کسى است که از چیزهایى که دارد بهترین استفاده را مى‌کند
من باور دارم ...


 که زمان زیادى طول مى‌کشد تا من همان آدمی بشوم که مى‌خواهم.
من باور دارم ...


 که قهرمان کسى است که کارى که باید انجام دهد را در زمانى که باید انجام گیرد، انجام مى‌دهد، صرفنظر از پیامدهاى آن