تاريخ نيک نشان ميدهد که علي با آن سه تن (ابوبکر، عمر، عثمان) با مهر و خشنودي زيست. چنانکه دختر دوازده ساله خود کلثوم را به زني به عمر داد ، در کشتن عثمان نيز در آشکار ناخشنودي نمود و پسر خود حسن را براي نگهداری عثمان به درون خانه او فرستاد .
ولي تُندروان شيعه پس از پنجاه شصت سال، به هوس و ناداني، دشمني به ميانه او با ابوبکر و عمر و عثمان مي انداختند و از بدگويي به آن سه تن باز نمي ايستادند.
این نخستین آلودگی بود که شیعی گری پیدا کرد.
کتاب شیعی گری / احمد کسروی