طبیعی ترین عواطف بشری نظیر رقص و شادی حتی بین زن و شوهر در نظر خمینی فسق و فجور نام داشت ، همانطور که هم اکنون نیز در نظر اسلاف تاریخی شان گناهی نابخشودنی محسوب میشود .
چند ماهی پس از مرگ محمدرضا پهلوی در مرداد 1359 و دفن او در مسجد رفاعی قاهره می گذشت. روزی خدمت حضرت امام خمینی رسیدم و به ایشان عرض کردم:
"برخی روزها "فرح دیبا" (همسر محمدرضا پهلوی، شاه مخلوع ایران) به همراه دو نوه خود، به سر قبر شاه در مسجد رفاعی قاهره می رود. در این وضعیت، فقط دو پلیس مصری به عنوان محافظ همراه آنها هستند. گروه های جهادی مصر که حامی انقلاب اسلامی ایران هستند، طرحی دارند برای کشتن فرح پهلوی. قرار است هنگامی که فرح دم مسجد از ماشین پیاده می شود، آنها با موتور به ماشین نزدیک شوند و با پرتاب چند نارنجک، او را بکشند."
امام تاملی کرد و در جواب من گفت:
"اگر بر شما ثابت شده که این زن، فاسد و فاسق است و حکمش اعدام است، او را بکشید! ؟!"
جالب این جاست که امام، اصلا به این که فرد موردنظر فرح پهلوی و زن شاه است، هیچ اشاره ای نکرد و حکمی قضایی را متذکر شد که اثبات فسق و فساد آن شخص، نیاز به شاهد و دادگاه و ... داشت
صفحه اجتماعی حمید داودآبادی
بر اساس همین سخنان خمینی بود که آخوند دیوانه آیت الله خلخالی
ترور فرح پهلوی و ... را آزاد اعلام کرد .