خصلتهای ایرانیان باستان از زبان هرودوت یونانی

هرودوت زاده حدود ۴۸۴ پیش از میلاد

هالیکارناس، کاریا، آناتولی

مرگ حدود ۴۲۵ پیش از میلاد (در سن تقریباً ۶۰ سالگی)

خصلتهای ایرانیان باستان از زبان هرودوت یونانی

این خصلت ها را بخوانید و ببینید که آخوندهای قرمساق بعد از هزاران سال با اینهمه عرب زاده ها(  امامزاده بیژن و درب آهنی و چی چی امام و امامزاده غلتان و .) که هر روز مانند قارچ سر بر می آورند چه بلایی بر سر فرهنگ و آداب ما آورده اند.

هیچ‌کدام از عیدهای ایرانی با برگزاری مراسم برای هیچ انسانی در ارتباط نبود بلکه هرکدام از عیدها (نوروزِ کوچک که اکنون نوروز گوئیم، نوروز بزرگ که اکنون سیزده‌ به‌در گوئیم، مهرگان، سده، و جشنی که اکنون چارشنبه سوران گوئیم) مراسمی بود که برای پیوند با طبیعت برگزار می‌شد و مستقیماً با تحولات طبیعی در ارتباط بود. دین ایرانی به‌ شادزیستی بهای بسیار داده بود، و از این‌رو عید ایرانی نه مراسم عبادی بلکه سور و سرود و رقص دسته‌جمعی بود و جشنهایش مراسم شادی و سور و ستایش زیبایی‌ها بود.  در فرهنگ ایرانی نه برای بزرگداشت انسانها حتی زرتشت مراسم دینی برگزار می‌شد و نه برای هیچ‌کدام از شخصیتهای دیگر. این از آن‌رو بود که ایرانی برای هیچ انسانی تقدس و عصمت قائل نبود تا به‌خاطرش مراسم دینی برپا کند. ایرانی برای طبیعت جشن برپا می‌کرد و همراه با طبیعت ابراز شادی و سرور می‌نمود.