چنار مقدس

آورده اند که حرمسرای عریض و طویل ناصرالدین شاه هر روز شاهد دعوا و رقابت های پنهان و آشکار بود . روزی کنیز یکی از بانوان حرم ، مرتکب خلافی می شود و از آن رو که می دانست بانو عصبانی خواهد شد و تنبیه اش می کند ، تا قبل از آنکه خبر به او رسد خود را به» ری» رسانده و در» عبدالعظیم » بست می نشیند . خبر بست‌نشینی کنیزک که به شاه می رسد از ب…نوی حرم می خواهد گناه کنیز را ببخشد ؛ البته این بست نشینی و خروج کنیز از حرم، شاه را به فکر می برد که چاره ای کند تا اهل حرم به هنگام حوادثی این چنین پا به خارج حرم نگذارند و در همان اندرونی ، امکان بست نشینی برایشان فراهم باشد ! فکر بکری به ذهن شاه رسید ، بانویی گیس سپید از اهل حرم را دستور داد تا به دروغ این خبر منتشر کند که خواب نما شده و به او خبر داده اند که در پای چنار کهن سال » گشن شاخ » در توی محوطه اندرونی امامزاده ای به نام » عباسعلی » مدفون است این خبر که در حرم پیچید، همه خوشحال از اینکه امامزاده ای در اندرون دارند از شاه خواستند که دور چنار را نرده کشد و علم و کُتل آویز کند . شاه دستور داد اطراف چنار نرده کشیدند و اینگونه شد که آنجا را » چنار عباسعلی » نام گذاشتند ، هر که حاجتی داشت و مبتلا به گرفتاری می شد رو به امامزاده ی تازه کشف شده می آورد و دخیل می بست. زن های شوهر مُرده ، کنیزکان کُتک خورده ، یتیمان درد کشیده ، مقروضان گرفتار شده ، راه ماندگان دست خالی مانده ، عاشقان به وصال نرسیده ، خلاصه هر مصیبت کشیده ای رو به سوی چنار عباسعلی آورد و کم کم پاتوق هر چه بدبخت و بیچاره و درمانده ای شد ! ناصرالدین شاه هر چند این حیله را به خرج داد تا گرفتاران اهل حرم برای بست نشینی ناچار به خروج از حرم نشوند اما به مرور این امامزاده صاحب شجره‌نامه و زیارتنامه و برو و بیایی شد تا در پناه این قداست ساختگی ، آنچه که مردم از ظلم و بی عدالتی شاه سراغ داشتند را فراموش کنند .  علم ها و کُتل های برافراشته و پارچه های تکه تکه شده و گره خورده بر شاخه های چنار قداست یافته و دیگ‌های آش و پلو نذری در پای چنار و دعاها و وردهای ساخته شده نیز کم کم مردم را مشغول به آنجا کرد، طوری که پناه جستن به » عبدالعظیم حسنی » و قداست راستین او می رفت که جای خود را به » چنار امامزاده ای»‌ ساختگی در توی حرم شاه بدهد

یاد داشت‌هایی از زندگی خصوصی ناصر الدین شاه» 

نوشته دوست‌علی‌خان معیر‌الممالک،