23 سال - علی دشتی

بکشید کسانی را که به خدا و روز آخرت ایمان نیاورده و حرام خداوند و پیغمبرش را حرام نمی‌دانند و همچنین آن دسته از اهل کتاب را که به دین حق ایمان نیاورده‌اند، مگر اینکه متعهد شوند با خواری و فروتنی به دست خود جزیه دهند.
آیه ۲۹ توبه

از مطالعه قرآن به شگفتی می افتیم که اثری از معجزه در آن نیست. بیش از بیست و پنج موضع در قرآن وجود دارد که منکران از محمد معجزه خواسته اند که محمدیاسکوت کرده ویا سرباز زده. نمونه هایی مانند اسری90-95. فرقان آیه 30 حجر6-7 انبیاء3-5 یونس20 تا اینجا جواب محمد این بوده که بگومن بنده ای هستم شبیه شما. و در آیات رعد7 و عنکبوت50 می گوید من فقط بیم دهنده ام. ودر عنکبوت51 سرانجام قرآن را آیت خود می نامد. در آیات 109-111 سوره انعام مشرکان سوگندیاد می کنند اگرمحمد معجزه ای بیاورد ایمان می آورند و خدا جواب میدهد اگرآیت هم نازل کنم شما ایمان نمی آورید و "مردم ایمان نمی آورند مگر خدا بخواهد.ما چشم و دل ایشان را از گرویدن به حق گردانیده ایم" . دلیل ایمان نیاوردنشان این است که خدا نمی خواهد. چنین برمی آید که محمد از آوردن معجزه طفره می رود. این مورد برای اهل کتاب (پیروان سایر ادیان) که درخواست معجزه کردند در آیه 152 سوره نساء نیزبیان شده که اگر میخواستیم هدایتشان میکردیم. در آیه 35 انعام گویا محمد از اینکه معجزه ای ندارد ناراحت است و خدا با بهانه فوق به محمد می گوید"پس تو نادان مباش" در آیه 59 اسری بهانه ای که برای نیاوردن معجزه آورده می شود این است که اگر معجزه آوردیم و ایمان نیاوردند آنها را هلاک می کنیم و چون خداوند نمی خواهد کافران هلاک شود معجزه نمی آورد. این در حالی است که در سوره های مدنی به وفور حکم به قتل و کشتار کافران داده شده است. قابل ذکر است تمام آیاتی که پیرامون بحث معجزه بیان شده مربوط به سوره های مکی است و بعد از آنکه قدرت و برق شمشیر محمد بر سر کفار نازل شد نه در خواستی از معجزه بود و نه توجیهی برای نبود معجزه. سوال مهمی که مطرح می شور این است، آوردن معجزه برای خدایی که در قرآن از داستان های معجزات پیامبران قبل به کرات سخن گفته و آن را ادله روشن برای هدایت ذکر کرده و خود را برای این معجزات ستوده است، چطور چنین قدرتی را به محمد نمی دهد تا بهانه ای برای کفار باقی نماند.
 23سال علی دشتی