دفاعیه نلسون ماندلا با عنوان من برای مرگ آماده هستم

 

دفاعیه نلسون ماندلا با عنوان من برای مرگ آماده هستم

 قانون‏گذاران همه راههای قانونی را برای بیان مخالفت مسدود می‏کردند و ما خود را در شرایطی می‏دیدیم که یا باید وضعیت دائمی تحقیر را می‏پذیرفتیم یا در قبال بی‏عدالتی حکومت مقاومت می‏کردیم. ما سرپیچی از قانون را انتخاب کردیم اما بدون توسل به خشونت. فقط بعد از وضع قوانین جدید علیه روشهای ما و به‏دنبال تظاهرات قدرت‏مدارانه از طرف حکومت برای نابود کردن همه مخالفان سیاسی بود که تصمیم گرفتیم، جواب خشونت را با خشونت بدهیم.

لیکن خشونتی که ما انتخاب و اتخاذ کردیم، شبیه تروریسم نیست. همگی ما که گروه «نیزه ملت» را تاسیس کرده بودیم، عضو کنگره ملی افریقا بودیم و برای حل کشمکش سیاسی بر اصول بدون خشونت و برپایه مذاکره تکیه می‏کردیم... اما پنجاه سال بدون خشونت هیچ چیزی برای مردم افریقا به بار نیاورده بود، مگر قوانین بیش از پیش سرکوبگرانه و حقوق هر چه کمتر... اجتناب از مبارزه‏ی مسلحانه، اصول اعتقادی ما طی سالهای متمادی بوده است، اما به این دلیل تصمیم گرفتیم خشونت را در سیاستمان بگنجانیم، چون آگاه شده بودیم شاید یک روز رو در رو شویم و این آمادگی را باید برای آن روز کسب کنیم... از میان همه طرح‏ها، چهار شیوه را مطرح کردیم؛ خرابکاری، جنگ چریکی، تروریسم و نافرمانی آشکار. سپس اولین گزینه را انتخاب کردیم و مطمئن از انجام آن بودیم، بدون اینکه به روش دیگری متوسل شویم. با مشخص بودن پیشینه سیاسی ما، این انتخابی منطقی بود. خرابکاری با تباه‏کردن زندگی انسانها منافات داشت و از آن جلوگیری می‏کرد و آینده روابط نژادی امیدبخش را نابود نمی‏کرد ..."

"اگر لازم است، برای من مرگ یک آرمان است و آماده پذیرش آن هستم... به همه آنچه گفته‏ام، فکر کرده‏ام... در این کشور، خون میهن‏پرستان بی‏شماری ریخته شده فقط برای اینکه رفتاری برابر و مساوی تقاضا می‏کردند.

او هنگامیکه پس از 27 سال، در نتیجه ادامه مبارزات از زندان رهایی می‏یابد، در تظاهراتی در سال 1990 گفت:

"همان طور كه بیست و هفت سال پیش و در پشت میز محاكمهی دادگاه گفتم و در روز آزادی خود از زندان تكرار كردم، تا زمانی كه رژیم آپارتاید از خشونت علیه مردم ما استفاده میكند، كنگرهی ملی آفریقا نیز به مبارزهی مسلحانه علیه این رژیم ادامه خواهد داد... باید توجه داشت كه كادرهای ارتش خلقی ما نه تنها برای مبارزات نظامی، بلكه برای مبارزات سیاسی هم آموزش دیدهاند. بنابراین افراد معدودی كه به نام حمایت از مبارزهی آزادی‏بخش ، به خشونت علیه خلق متوسل میشوند، نیروهای مشكوكی هستند كه به جنبش ما تعلق ندارند. هواپیماربایی، آتش زدن وسایل نقلیه و آزار و اذیت مردم بیگناه، اقداماتی جنایت‏كارانهاند و جایی در مبارزات ما ندارند. ما این گونه اقدامات را محكوم میكنیم. سلاح اصلی ما در مبارزه علیه آپارتاید، سازماندهی مردم در سازمانهای تودهای تحت عنوان «جنبش دمكراتیك» است. ما مبارزات خود را با سازماندهی خلق و نه استفاده از اقدامات خشونت‏آمیز علیه آنان به پیش میبریم.

من با قاطعیت كامل از شما میخواهم كه با در نظر گرفتن شأن و منزلت انسان و با سازماندهی و نظم كامل - آن چنان كه شایستهی مبارزات عادلانهی ما برای كسب آزادی است - به مبارزهی خود ادامه دهید. جشنهای پیروزی باید در آرامش و فارغ از خشونت و آكنده از شادی و سرور برگزار شود... بگذارید با دوراندیشی سیاسی و برداشتن گامهای شجاعانه، خشونتهای لجام گسیخته را پایان دهیم... نیروهای امنیتی دولت حاكم را باید تحت فشار قرار داد تا در مبارزات سیاسی دخالت نكنند و تبهكارانی را كه به اقدامات خشونتآمیز متوسل میشوند، بازداشت كنند... من در عین حال، نگرانی خود را از اقدامات خشونتآمیز بخشهای معینی از نیروهای پلیس علیه راهپیماییها و تظاهرات صلحآمیز تودههای مردم، اعلام میكنم. ما این اقدامات را محكوم میكنیم. من وضعیت بینهایت دشوار پلیس را در تبعیت از قوانین رژیم درك میكنم و میدانم كه این وضعیت باعث شده است تا بسیاری از افراد شریف نیروهای پلیس، نتوانند نقش خود را به عنوان خدمتگزاران خلق ایفا كنند. شما در چشم بسیاری از مردم ما، ابزاری در خدمت سركوب و بیعدالتی رژیم آپارتاید هستید. ما از نیروهای نظامی میخواهیم كه با گسستن از رژیم آپارتاید، به منافع مردم خدمت كنند. به جنبش ما برای بنای آفریقای جنوبی نوین، كه شما هم در آن جای شایسته خود را خواهید داشت، بپیوندید."