قبل از اسلام، یک زن عرب ممکن بود شیوه چند شوهری پیشه بگیرد و با بیش از یک مرد ازدواج نماید. این شیوه ازدواج را زوجالمشارکة مینامیدند. زن نمیتوانست بیش از 10 شوهر اختیار کند و اگر از این حد میگذشت جامعه او را به عنوان یک روسپی میشناخت.
عایشه زن پیامبر در توضیح دوران جاهلیت میگوید:
«تعداد شوهران ممکن بود به 10 برسد. هر یک از آنان میتوانست بر زن وارد شود و در او ادخال کند. هرگاه او حامله میشد بدنبال مردان میفرستاد و هیچکدام نمیتوانست از آمدن سرباز زند. آنان به دور او حلقه میزدند و او به آنان میگفت: میبینید که چه پیش آمده. من بچهای بدنیا آوردهام. او پسر تو است». و او مرد مورد نظر خود را به عنوان پدر و سرپرست بچه تعیین میکرد و مرد نمیتوانست از قبول آن سرباز زند.»
ابوالفرج اصفهانی در نوشتههایش آورده است که «وقتی یک زن بدوی شوهرش را طلاق میداد، در خیمهاش را به طرف مقابل انتقال میداد، بطوری که اگر به طرف شرق رو به غرب باز میشد و اگر رو به جنوب بود بسوی شمال میگردید. با تغییر جهت در خیمه، طلاق قطعی میشد.»
چهره عریان زن عرب، نوال سعداوی
No comments:
Post a Comment