ما مرده پرستیم مهدی یعقوبی هیچ

 

ما مردم این خاک عجب مرده پرستیم

تا زنده که هستیم همه ضد هم هستیم

با تیر زده سایه هم را به سر هیچ

از خون تن هموطنان یکسره مستیم

اما نکند آه فلان کس که بمیرد

آنکس که دغل در نظر ما به جهان بود

بر سر زده و گریه کنان زار بگوییم

او مظهر پاکی به همه کوی و کران بود

تا خرخره در گند خرافات بلولیم

خود را به فراموشی و غفلت بسپاریم

در کاسه سر ما که به جای خرد و عقل

مشتی فقط افکار فرومایه که داریم

گنداب دروغیم و پر از مکر و فسونیم

آلوده به ویروس خطرناک جنونیم

از برکت عمامه به سرهای قرمساق

مدفون که در اعماق جهالت  به قرونیم

دیندار و مسلمان و جهان اهل نمازیم

بر سنت و آیین خود همواره بنازیم

گر تخم امامی کره ماه ببینیم

با رخت عزا سینه زنان مقبره سازیم

از ناخن پا تا نوک سر حقه سراسر

با آنکه به ما در همه احوال شفیق است

در حلقه تزویر و حسادت به خیانت

خنجر زده از پشت به آنکس که رفیق است

خفاش صفت خون تن هم به شب و روز

در میهن در بند به هر گوشه بنوشیم

دنیا همه در دیده ما زیر و زبر پول

بی دغدغه هم را به ریالی بفروشیم

ای کاش دهد فکر و تفکر که  شفامان

نوری به شب تیره شود راهنمامان

افسوس صد افسوس دمادم به دو عالم

در داخل تنبان که نهان گشته خدامان

هر لحظه به یک رنگ و پر از حیله و نیرنگ

استاد تملق به عیان و به نهانیم

ما چاه کن و گور کن و مرده خورانیم

ما زنده کشان زنده کشان زنده کشانیم

مهدی یعقوبی(هیچ)