پس از فتح مکه، به پیشنهاد پیامبر (ص)، علی (ع) روی شانه‌های پیامبر رفت و بت‌ها را به زمین انداخت. بت‌ها در ورودی باب بنی‌شَیبه (یکی از ورودی‌های مَسْجِد الْحَرام) دفن شدند. همچنین پیامبر (ص) سَریّه‌هایی را به اطراف مکه فرستاد تا بت‌خانه‌ها را تخریب کنند.
*****
پس از شکستن بت‌ها آیه ۸۱ سوره اسراء، «قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطل إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً» نازل شد.
ماجرای بالا رفتن علی بر شانه‌های محمد را بسیاری از بزرگان اهل سنت در کتاب‌های خود روایت کرده‌اند از جمله: احمد بن حنبل ، ابو یعلی موصلی ، ابو بکر خطیب در تاریخ بغداد ، محمد بن صباغ زعفرانی در «الفضائل»، حافظ ابو بکر بیهقی ، قاضی ابو عمر و عثمان بن احمد در کتاب‌های خودشان، ثعلبی در تفسیرش، ابن مردویه در «المناقب»، ابن منده در کتاب «المعرفة»، طبری در «الخصائص»، خطیب خوارزمی در «الاربعین» و ابو احمد جرجانی در «التاریخ» روایت کرده‌اند
همچنین «ابو عبد اللَّه جعل» و «ابو القاسم حسکانی» و «ابو الحسن شاذان» کتاب‌هایی در اثبات این قضیه تألیف نموده‌اند.
سپس بلال حبشی را مأمور کرد که بر بام کعبه اذان بگوید.
No comments:
Post a Comment