ابوسعید ابوالخیر در راه بود گفت
گر در طلب گوهر کانی کانی
ور زنده ببوی وصل جانی جانی
القصه حدیث مطلق از من بشنو
هر چیز که در جستن آنی آنی
عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست
تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست
اجزای وجودم همگی دوست گرفت
نامی است ز من بر من و باقی همه اوست
ابوسعید ابوالخیر
با درود
ReplyDeleteغزل "هز چیز که در جستن آنی آنی" از دیوان شمس مولاناست
https://ganjoor.net/moulavi/shams/robaeesh/sh1815/
پوزش یابت اشتباهم... مقصودم رباعی بود، نه غزل.
ReplyDeleteبا اینکه شیخ ابوسعید پیشتر از مولانا می زیسته، شاعر بودن ایشان مورد تأیید همگان نیست.