«شازده کوچولو» اثر آنتوان دوسنت اگزوپری

وقتی با آدم بزرگا از دوست تازه تان حرف بزنید ، هیچ وقت ازتان درباره ی چیزهای اساسی اش سوال نمی کنند ، هیچ وقت نمی پرسند : " آهنگ صداش چطور است ؟ چه بازی هایی را بیشتر دوست دارد؟ پروانه جمع می کند یا نه ؟ " می پرسند : چند سالشه ؟ چند برادر داره ؟ وزنش چقدره؟ پدرش چقدر حقوق می گیرد ؟ .... و تازه بعد از این سوال ها است که خیال می کنند طرف را شناخته اند . اگر به آدم بزرگا بگویید یک خانه قشنگ دیدم از آجر قرمز که جلوی پنجره هاش غرق شمعدانی و بامش پر از کبوتر بود محال است بتوانند مجسمش کنند . باید حتما به شان گفت یک خانه چند صد !میلیونی دیدم تا صداشان بلند شود که : وای چه قشنگ  

بچه ها باید نسبت به آدم بزرگا گذشت داشته باشند