گورکی آخرش و درباره استالین کتابی ننوشت

 

گورکی آخرش در باره ی استالین کتابی ننوشت

بالاخره ماكسيم گوركي موفق ميشود چند سالي خودش را از ناراحتي ها و فشارهايي كه در سالهاي اول انقلاب تحمل ميكرده نجات دهد و در كاپري ايتاليا با آسايش بيشتري به زندگي و تاليفاتش ادامه دهد .ولي استالين و ديگر سياست بازان رژيم به اين خصوصيت روحي گوركي آشنا بودند و مي دانستند او با وجود دل آزردگي هايي كه از مشاهده اتفاقات نا مطلوب رژيم شوروي دارد ولي عشق او به كشورش بي حد است و پس از چند سال دوري باز هواي وطن به سرش مي زند . ضمنا" همه ي آنها ميدانستند مهاجرت گوركي به خارج از كشورش براي رژيم شوروي ايجاد بي اعتباري ميكند ، بنابر اين در صدد باز گرداندن او به كشور بر مي آيند .

به اين جهت استالين شخص ياگودا رئيس كا گ ب را مامور ميكند به ايتاليا برود و گوركي را با هر تدبير و زباني كه ميداند به روسيه برگرداند و هر امتيازي كه براي اين نويسنده بزرگ لازم است تامين كنند و در اختيارش بگذارند . بالاخره در 1928 او را به روسيه بر مي گردانندو پس از چند بار رفت و آمد او را قانع ميكنند كه از 1932 كلا" مقيم شوروي باشد .

براي جلب توجه او يكي از قصرهاي جديد الاحداث را در اختيارش ميگذارند كه بوسيله ي هنرمندان برجسته مبله شده است و يكي از خيابانهاي معروف مسكو را به نام گوركي نام گذاري ميكنند و پيشخدمت و آشپز درجه يك را در اختيار او مي گذارند . به دستور استالين گوركي را به عنوان رياست انجمن نويسندگان روسيه انتخاب ميكنند . تمام اين امتيازات را به او مي بخشند ولي استالين يك اميد بزرگ داشته و آن اينكه گوركي كتاب مفصلي در باره ي استالين رهبر تمام عيار روسيه انقلابي به رشته ي تحرير در آورد ، اما گوركي با وجودي كه تا پايان عمرش يعني 6 سال كه با اين تجمل و رفاه اشرافي زندگي كرده و كتابهاي مختلفي نوشته است ، هرگز حاضر نشد آرزوي استالين را بر اورده نمايد و همين مسئله باعث ميشود ياگودا كه متخصص در دارو سازي بود سم لازم را به دستور استالين تهيه كند و بوسيله پزشكاني كه او را جهت بيماري سلي كه داشته است در ظاهر معالجه ميكردند به او بخورانند .

طبع استالين چنين بوده است كه قبول نمي كرده كه نويسنده عالي مقامي نظير ماكسيم گوركي زنده باشد ولي حتي يك كتاب بلند و دلكش در مدح استالين ننويسد تنها دليلي كه مي توان در اين باره قبول كرد اين است كه بگويند گوركي با وجود عشق و علاقه اي كه به رهبر خردمند ملت روس داشت  عمرش كفاف نداد تا آرزوي ديرينه ي خودش را عملي سازد . به همين جهت استالين به مسئولان امور دستور داد مجلل ترين تشريفات را در تشييع جنازه ي گوركي اين نويسنده بزرگ بر قرار كنند . جنازه ي او را استالين به اتفاق مولوتوف نخست وزير و دو تن از اعضاي برجسته ي دفتر سياسي حزب بلشويك در ميدان سرخ بر دوش حمل كردند .

                                                                                                                                          كتاب پايان يك رويا