در عکس فوق جوزف شولتز را چند لحظه قبل از اعدام مشاهده میکنید
در بیستم جولای سال 1941 در جبهه شرق به جوزف شولتز سرباز آلمان نازی و هفت سرباز دیگر فرمان دادند تا اسیران یعنی شهروندان بیگناه را با چشمهای بسته در کنار دیوار ردیف و تیربارانشان کنند .
سربازان در مقابل این مردم بیگناه به صف شدند و سلاحها را به قلب هایشان نشانه گرفتند ، جوزف شولتز بناگاه در آن فضای دهشت و مرگ کلاهخودش را از سر بر داشت و اسلحه اش را بر زمین نهاد . او با سر پیچی از فرمان مافوق خود از ننگ به گلوله بستن مردم بیگناه سرباز زد و در کنار بقیه اعدامیان قرار گرفت و مرگ را بر زندگی ترجیح داد .
چند لحظه بعد صدای شلیک تفنگها خاموشی دهشتناک را شکست و او در کنار 14 شهروند غیر نظامی در خون خود غلتید .
در جنگ جهانی دوم بسیاری از سربازان لوله های سلاح خود را برگرداندند و سینه های مردم بیگناه را نشانه نگرفتند و یا خود به جبهه مردم صلح جو پیوستند و یا مانند شولتز سینه سپر در برابر گلوله ها کردند . آنها با این عمل درس از خودگذشتگی و فداکاری به آیندگان دادند و در دلهای مردم جاودانه شدند .
