نامه ای از حبیب یغمایی

   از حبیب یغمائی شاعر و نویسندة معاصر و مدیر مجلة نام‌آور یغما (متولد 1277ش ـ متوفی 1363ش)، نامه‌ها و مکتوبات متعددی برجای مانده است.

برج ۱۰ حوت 1299[2]

چند وقتی است موفق نشده‌ام که عریضه حضور مقدس عرض نموده، بندگی و ارادت خالصانه‌ام را تقدیم دارم. اینک به یاد مراحم بزرگوارانه افتاده، به این مختصر خود را در محضر مبارک نام‌آور می‌نماید.
وضعیات مملکت را که خودتان بهتر مطلعید، زیرا اخبار به بلاد مهم زودتر می‌رسد. هرچند که شاهرود نزدیک‌تر به تهران است. در این حدود هم هرچه می‌شنویم، افواهی است چه قریب یک نیمه ماه است اداره تلگراف‌خانه و پست‌خانه و چاپارخانه به کلی تعطیل است. مسافر هم کمتر عبور می‌کند، فقط دیروز عصر به امر حکومت مردم در مسجدها جمع شده، فرمان شاه راجع به انتخاب ریاست وزرائی سیدضیاءالدین و بیانیه خود سیدضیاء به اضافه بیانیه رئیس کل قزاق‌خانه قرائت گردید. در اطراف این بیان‌نامه و مفاد آن که قسمت عمده آن از این قرار است (الغاء معاهده ایران و انگلیس ـ تقسیم خالصه‌جات بین رنجبران ـ اضافه حقوق کارگران...) گفتگو و میان سیاسیون شاهرود فراوان است که اظهارش خالی از نتیجه و تصدیع صرف است.

در حومه شاهرود و بسطام، اخبار جدیدی که قابل عرض باشد نیست، جز اینکه به مناسب نزدیک شدن... مردم برای تهیه لوازمشان به هیجان آمده‌اند.

سیاست‌بافی بس است، به شرح بقیه باید پرداخت. هفت تیر مرحمتی که سابقاً وصول آن را عرض کرده بودم، بدبختانه بد از کار در آمد، چه لوله آن به اصطلاح باد کرده بود و صد و پنجاه قدم گلوله آن (پس از امتحان) زیادتر راه نمی‌رفت. به این ملاحظه که عیب مهمی است، به صواب‌دید اخوی‌زاده محترم و دیگر دوستان به تفنگ‌ساز سپرده‌ام که به هر چه می‌خرند، بفروشد؛ یعنی آخرین حد حاضر شده‌ام ده تومان کمتر از خرید فروخته دل نگرانیم را رفع کند.

اینکه با یک عالم شرمندگی دیگر اظهار و عرض می‌کنم که اگر بدون زحمت و دردسر، هفت‌تیر دیگری خالی از عیب باشد به دست آمد خریداری فرمایند، بنده با یک مدت خیلی کمی ۱۲ تومان وجه اوّلی را به اخوی تقدیم می‌کنم. اگر هم اسلحه دیگر از قبیل پنج‌تیر روسی یا شش‌تیر یا ده تیر که هم ارزان باشد و هم در آوردنش اشکالی رخ ندهد به دست آوردید، نعم‌المطلوب. اگر هم موفق نشدید، طوری نیست؛ چه در اینجا با صبر می‌توان این طور چیزها را که مردم در ضبطش می‌ترسند و برای حقیر ایرادی نیست، خریداری نمود و در خاتمه از زبان‌درازی خود معذرت خواسته.