I'm not an atheist, and I don't think I can call myself a pantheist
Albert Einstein
من یک آتئیست نیستم و فکر نمیکنم بتوانم خودم را پانتئیست بنامم
آلبرت اینشتین
G.S. Viereck, Glimpses of the Great (Macaulay, New York 1936) p.186; Jammer, p.48.
اکنون، با وجود اینکه محدودهٔ علم و دین در حیطه خود، بهطور شفاف روی یکدیگر خط میکشند اما بین هر دو روابط و وابستگیهای دوجانبه و قوی وجود دارد. اگرچه دین ممکن است هدف را تعیین کند، با این حال از علم میآموزد، از دیدگاهی وسیعتر، چیزی که مهم است به دستیابی هدفی که تعیین شده کمک میکند. اما علم فقط میتواند بهواسطه آنهایی ایجاد شود که بهطور کامل تحت تأثیر اشتیاق به راستی و صداقت و فهمیدن قرار دارند و این منبع احساس، بههرحال، از حوزهٔ دین سرچشمه میگیرد. به این خاطر به ایمان به امکان اینکه قواعد جهان هستی منطقی هستند تعلق دارد و به عبارت دیگر برای استدلال قابل درک است. من نمیتوانم یک دانشمند اصیل بدون ایمان عمیق به هدف را درک کنم. شرایطی که میتوان به این صورت منعکس کرد که: علم بدون دین لنگ است و دین بدون علم کور است
*****
در جهان انسجام و هماهنگی وجود دارد که من با عقل محدودم میتوانم آن را درک کنم، با این وجود مردمانی یافت میشوند که میگویند: خدایی وجود ندارد! اما آنچه حقیقتاً مرا خشمگین میسازد اینست که آنها از سخنان من در راستای تایید این چنین نظراتی که دارند، استفاده میکنند.
No comments:
Post a Comment