تهران نیز فریاد آذربایجان را سر خواهد داد « ما یکی هستیم »

جمهوری اسلامی  از وحشت خیزش دوباره  مردم آذربایجان و گسترش آن به سراسر ایران به جست و خیز افتاده است تا دانه و دامی دیگر بر سر راه مردم به جان آمده آذربایجان پهن کند تا بلکه این خشم انفجاری مردم را که از دفاع از دریاچه ارومیه فراتر رفته است را مهار کند و پس از آن که آبها از آسیاب افتاد به قلع و قمع معترضان دلیر بپردازد . 

تلویزیون حکومتی ایران از قول محمد جواد محمدی زاده رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست و بنقل از بی بی سی فارسی اعلام کرده است که 5 میلیارد تومان معادل 900 میلیون دلار برای انتقال آب رودخانه های ارس و کردستان به دریاچه ارومیه اختصاص داده است . 

دولتی که سالهای سال در گوش خود پنبه گذاشته بود و فریادهای یک ملت را در باره شوره زار شدن دریاچه ارومیه و آواره شدن میلیونها هموطن آذربایجانی نادیده میگرفت . یک روز پس از خروش تبریز و ارومیه دست از پا درازتر و سراسیمه بودجه چند میلیارد تومانی برایش اختصاص داد . بی شک این نظام ضد انسانی دلش  برای دریاچه نسوخته است . بلکه از لرزه سرنگونی شتابزده دست به این عمل زده است .

ولایت مطلقه پس از اینکه با پرتاب گازهای  اشک آور و  ضربات باتون تا حد مرگ حتی به مجروحین در بیمارستان مطهری   نتوانست اوضاع را تحت کنترل خود در آورد به این حیله دست یازیده است . توجه داشته باشیم که رژیم همین امروز رسانه هایش از سرکوب مردم معترض یمن و بحرین و شعار لاشرقیه و لاغربیه در طرابلس اشک تمساح ریخته و قرار است نام  چند خیابان تهران را به نام کشته شدگان بحرینی تغییر نام دهد . اما آذربایجانی هایی که حتی از مرگ دریاچه سخن میرانند عمله و اکره اجنبی نامیده شده به وحشیانه ترین صورتی مورد ضرب و شتم قرار گرفته و دستگیر و روانه شکنجه گاههایشان می کنند .

یالثارات نوشته است : جریان های قوم گرا در تبریز روز شنبه تلاش کردند با حضور در برخی نقاط پر تردد شهر تبریز از جمله راسته کوچه ، سه راه امین ، میدان شهدا و میدان ساعت دست به اغتشاش بزنند که با عدم همراهی مردم ناکام ماندند و به سرعت پراکنده شدند ... و نتوانستند بیشتر از چند تصویر و فیلم کوتاه 30 ثانیه ای مانور رسانه ای بدهند ، و با مشکل  « فقر پیام » و « فقدان مخاطب » روبرو شدند .

اگر عده ای قلیل اغتشاشگر بودند پس چرا اینهمه نیروهای انتظامی و امنیتی را بسرعت به مناطق مختلف آذربایجان گسیل داشته اند یا  حتی در تهران از ترس اوجگیری اعتراضات نیروهای نظامی و انتظامی و یگان های ویژه ناجا را با خودروهای ضدشورش  در نقاط مرکزی  به حال آماده باش در آوردند و ولایت تنبان خود را خیس و بلافاصله بودجه 900 میلیون دلاری برای دریاچه ارومیه اختصاص داد .

رژیم بخوبی میداند همانگونه که راهپیمایی سالهای گذشته انتخاباتی از شعار رای من کو به شعار مرگ بر اصل ولایت فقیه و سرنگونی نظام جمهوری اسلامی راه برد ، بی شک شعار نجات دریاچه ارومیه در یک فرایند سریع و بی برو بر گرد به شعار مرگ بر خامنه ای تبدیل خواهد شد . این چرخشهای 180 درجه ای در نظام تا به دندان مسلح اسلامی ایران حتمی و از قواعد تغییر ناپذیر میباشد . قواعدی که راه هر گونه رفرم را حتی در محدوده اعتراضات ساده اجتماعی می بندد .

آذربایجان فریب این ترفند را نخواهد خورد و ساکت نخواهد نشست . این رژیم برایش دریاچه ارومیه مهم نیست . صدها درد و مرض مهمتر به جانش افتاده است که فرصت سر خاراندن به او نمی دهد . این بودجه اختصاصی بوی خون میدهد . یعنی فرونشانی اعتراضات مردمی و پس از آن دستگیری و اعدام فعالان . 

بهوش باشیم و در تله پا نگذاریم . بهترین راه برای نجات دریاچه ارومیه ادامه تظاهرات است . هر چند که رسانه های حکومتی با دهانهای کثیف و قلم های هرزه شیرزنان و مردان آذربایجان را مشتی نژاد پرست و بیگانه بنامند . برای مردم ایران آذربایجان سرزمین ستار دلاور یعنی سمبل ملت ایران است .
 بقول کسروی  : «  در تاریخ مشروطه ایران هیچ کاری به بزرگی و ارجداری ایستادگی گردانه ستارخان نیست . مشروطه از همه شهرهای ایران بر خاسته تنها در تبریز باز میماند ، تبریز هم برخاسته ، تنها در کوی کوچک امیرخیز بازپسین ایستادگی را می نمود ، در سایه دلیری و کاردانی ستارخان بار دیگر به همه کویهای تبریز باز گشته سپس نیز به همه شهرهای ایران باز گردید .
آن لکه سیاهی که در نتیجه زبونی و کارندانی نمایندگان پارلمان و شکست آزادیخواهان تهران به دامن تاریخ ایران نشسته بود این مرد با جانبازیهای خود آن را پاک گرداند . بی سبب نیست که ما در تاریخ به آن مرد ارج بیشتر می گذاریم . ستارخان نه تنها مشروطه را به ایران باز گرداند ، صدها کسان از کشته شدن و از گزند آسیب رهانید » .
برای نجات دریاچه ارومیه و رهایی تمامی ایران  راهی جز سرنگونی تام و تمام این رژیم آدمکش نیست . رژیمی که کرد و ترک و فارس نمی کند و همه را سرکوب میکند و به دار می آویزد .
 در این راستا در 18 شهریور در دیدار تیمهای تراکتور سازی تبریز و استقلال ، تهران نیز فریاد « آذربایجان » را سر خواهد داد . نباید مردم آذربایجان را تنها گذاشت .  تمامی ملت ایران دشمنی مشترک دارند و باید همه سلاحها را بسوی این دشمن مشترک نشانه گرفت . « ما یکی هستیم » .