به رعد و برق و توفان نغمه خوانم
در آتش های سوزان پر زنانم
من آن شیرم که کف شمشیر دارم
خروش سینه ی ستارخانم
برای صبح فردایی دل انگیز
غزلخوان ، پایکوبان جان فشانم
ز نامم لرزه می افتد به دشمن
میان لجه خونم دوانم
شرف جاری به رگهایم سراسر
دل و جانم ، من آذربایجانم
درختانم همه در هر کران سرو
بهاری جاودان و بی خزانم
ازل تا در ابد در قلب ایران
گل خورشید می روید به جانم
سر بُرّیده می تازم به میدان
من آزادی من آزادی ستانم
مهدی یعقوبی
No comments:
Post a Comment