ما را به غلط مهاجر نامیده اند
واین یعنی که ما از سر زمینمان کوچ کرده ایم
که سرزمینی دیگر را برای ماندن بر گزیده ایم
به انتخاب ما. اما,
ما به انتخاب سرزمینمان را ترک نکرده ایم
وجای دیگر را برای ماندن بر نگزیده ایم
ما از سر زمینمان گریخته ایم
رانده شده ایم ,تبعیدیانیم ما
و سرزمین میزبان خانه ما نیست
تبعیدگاهمان است
با ذهن های مغشوش
ایستادهایم کنار مرزها
به انتظار روز بازگشت
وهر حرکتی هر تغییری را
در انسوی مرزها دنبال می کنیم
و هر کس را که از راه میرسد تا به ما بپیوندد
با ولع سوال پیچ می کنیم
تا بدانیم در انجا جه می گذرد
مگر نه این که ما خود تبعیدیانی هستیم
که شرح تبهکاریها را به این سوی مرز اوردیم
فراموش نمی کنیم و نمی بخشیم
امید را رها نمی کنیم و سکوت این لحظه ها
ما را به بی راهه نمی کشاند
جرا که صداهای فریاد را از پس ان می شنویم
