شعر تازه ای از مهدی یعقوبی

به ستاره گان شبانگاه

لب برکه های زیبا

به نگاه بچه آهو

به طلوع نقره ماه

به شکوه دره و کوه

به سپیده در بهاران

به نسیم صبحگاهی

غزل زلال باران

به طنین جویباران  به کنار دشت و صحرا

ابدیت نگاهت  به کرانه های رویا

به قناریان عاشق 

سر شاخه های سرسبز

به شکوفه های نارنج
که به شانه های بادند 

پر و بال شاپرکها که همیشه شاد شادند 

به ترنمات مستی

به شراب سرخ شیراز 

به لهیب آرزوها

به دل پرندگانی که میان موج و توفان

به شبانه پر گشودند

و به لب سرود خورشید

دل رعدها سرودند

که به عهد هر گل سرخ 

به همیشه من بمانم

و از عشق جاودانه

دم مرگ خود که حتی 

سر دار هم بخوانم 

مهدی یعقوبی