شیخ حر عاملی آورده‌است ک:
دو زن محصنه که در یک لحاف بودند را نزد علی بن ابی‌طالب آوردند و بینه بر آن‌ها اقامه شد که مساحقه می‌کردند، پس بساط را طلب کرد، سپس دستور داد آن دو را با آتش سوزاندند
وسائل الشیعة ط-آل البیت نویسنده : العلامة الشیخ حرّ العاملی جلد : ۲۸ صفحه : ۱۶۶، عن أبی عبدالله علیه‌السلام ـ فی حدیث ـ قال : اتی أمیرالمؤمنین علیه‌السلام بامرأتین وجدتا فی لحاف واحد ، وقامت علیهما البینة أنهما کانتا تتساحقان ، فدعا بالنطع ، ثم أمر بهما فاحرقتا بالنار.
سید روح‌الله خمینی در باب مساحقه می‌گوید: «با وطی زن به زن مساحقه واقع می‌شود و اثبات این جرم مانند اثبات لواط است و مجازات آن صد ضربه تازیانه است، به شرطی که مرتکب، عاقل، بالغ و مختار باشد و این کیفر در محصنه و غیر آن یکسان است؛ و گفته شده اگر مساحقه کننده محصنه باشد، حکمش سنگسار می‌باشد، ولی صحیح‌تر اوّلی است (تازیانه می‌خورد، و سنگسار نمی‌شود) و تفاوتی نیست در اجرای مجازات بین فاعله و مفعوله و زن کافر یا مسلمان».
روح‌الله الموسوی الخمینی، تحریر الوسیله، ج۴، ص ۲۰۱
قانون‌گذار در مادهٔ ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی اضافه نموده‌است: «هرگاه دو زن که با هم خویشاوندی نسبی نداشته باشند بدون ضرورت، برهنه زیر یک پوشش قرار گیرند به کمتر از صد تازیانه تعزیر می‌شوند.
هرگاه مساحقه سه بار تکرار شود و بعد از هر بار حد جاری گردد در مرتبه چهارم حد آن قتل است.
No comments:
Post a Comment