سخنان ممنوعه خدا از نظر خداباوران

If there is no God, then everything is permitted

Dostoevsky's The Brothers Karamazov

اگر خدا نباشد پس همه چیز مجاز است

 1داستایوفسکی

It does me no injury for my neighbour to say there are 20 gods or no God. It neither picks my pocket nor breaks my leg.”

 Thomas Jefferson, Notes on the State of Virginia & Confession of Nat Turner

اینکه همسایه‌ام بگوید بیست خدا وجود دارد یا اصلاً خدایی وجود ندارد، به من آسیبی نمی‌رساند. این حرف نه جیبم را می‌زند و نه پایم را می‌ شکند.

- توماس جفرسون، یادداشت‌هایی درباره ایالت ویرجینیا و اعترافات نات ترنر

Every man’s life is a fairy tale written by God’s fingers.” 

 Hans Christian Andersen

زندگی هر انسانی یک افسانه است

که توسط انگشتان خدا نوشته شده است.

هانس کریستین آندرسن

The universe is neither centered on earth nor the sun. It is centered on God.”

 Alfred Noyes

مرکز جهان

نه زمین

و نه خورشید است

مرکز آن خداست

آلفرد نویس

استیون واینبرگ - خدا غایت است خدا سرشت است خدا در یک تکه زغال سنگ است

if god did not exist, it would be necessary to invent him 

Voltaire

«اگر خدا وجود نداشت، لازم بود او را اختراع کنیم

ولتر

Every child comes with the message that God is not yet discouraged of man.

Rabindranath Tagore

تولد هر کودک

نشان آن است که

خدا هنوز از انسان ناامید نشده است

رابنیندرانات تاگور

داروین در سال ۱۸۷۹ در نامه‌ای به یکی از دوستان خود می‌نویسد 

«در شدیدترین نوسان‌هایم، هرگز یک آتئیست به معنای منکر وجود خدا نبوده‌ام. فکر می‌کنم به ‌طور کلی و هر چه سنم بیشتر می‌شود، اما نه همیشه، واژهٔ 

آگنوستیک (ندانم‌گرا) توصیف درست‌تری از وضعیت فکری من به دست می‌دهد

“God is absence. God is the solitude of man.”

 Jean-Paul Sartre

خدا تنهایی انسان است 

ژان پل سارتر

بومیان جزایر اقیانوس آرام هواپیما را خدا پنداشته بودند

1 - فئودور داستایوفسکی گفت که «اگر خدا مرده باشد، همه‌چیز مجاز است». او به دنیایی سرشار از بی‌عاطفگی، بی‌تفاوتی و خصومت آشکار می‌اندیشید که در آن، قانون جنگل حکم‌فرماست و افراد قدرتمند، افراد ضعیف را پایمال و نابود می‌کنند. باوجود این به‌نظر نمی‌رسد که تصویر نهیلیستی و کابوس‌وارِ داستایوفسکی کاملاً درست باشد. همۀ ما افراد زیادی را می‌شناسیم که یا تصویر طبیعت‌گرایانه‌ای از خدا دارند، یا اصلاً به خدا اعتقادی ندارند. و در بیشتر موارد، این افراد سعی می‌کنند زندگی معقولی داشته باشند، دغدغۀ رفاه دیگران را داشته باشند، صادق باشند، در روابط اجتماعی خود متعهدانه رفتار کنند و درصورت لزوم، به نیازمندان کمک کنند. آن‌ها طوری رفتار نمی‌کنند که گویی «همه‌چیز مجاز است». بنابراین ممکن است که اصول اخلاقی سکولار انسانی بتواند جایگزین اصول دینی شود. اما این احتمال هم وجود دارد که نجابت و احترامی که مردم در روابط روزمرۀ خود با یکدیگر نشان می‌دهند، برگرفته از آداب‌ورسوم و عاداتی باشد که در زمانی ایجاد شده است که پایبندی به قانون الهی، امری عادی و رایج بوده، و با از بین رفتن این تعهد و پایبندی، آداب‌ورسوم به‌آرامی ناپدید شوند. به‌عبارت‌دیگر، ممکن است تمدنی که اکنون در جامعه مشاهده می‌کنیم گذرا باشد و با گذشت زمان، این تمدن با نهیلیسمی که داستایوفسکی از آن می‌ترسید جایگزین شود.

داستایوفسکی همچنین گفت: «انسان نمی‌تواند بدون پرستشِ چیزی زندگی کند». اگر خدا، با تعریفی که به‌طور سنتی از آن می‌شود، یا مرده است، یا در حال مردن است، پس انسان چه چیزی را می‌پرستد؟ برخی مردم علم را می‌پرستند (علم آرام‌آرام جای مفاهیم ماورایی را به‌عنوان مرجع نهاییِ تصمیم‌گیری دربارۀ امور جهان می‌گیرد). برخی مردم لذت را می‌پرستند و تمام انرژی خود را صرف این کار می‌کنند. برخی مردم رهبران سیاسی را می‌پرستند و به نام آن‌ها، مرتکب جنایات هولناکی می‌شوند. برخی مردم خودشان را می‌پرستند، همان‌گونه که گاهی اوقات، برخی انسان‌ها به‌عنوان خدا معرفی می‌شوند. و برخی مردم تجارت و دنیای خرید و مصرف را می‌پرستند که نیاز به توضیح اضافی ندارد.

کتاب: بهای زندگی

مولف: بری شوارتز

مترجم: کیوان شعبانی مقدم