نصیحة الملوک امام محمد غزالی ( فیلسوف - متکلم - و فقیه ایرانی ) کتابی است در باره پند و اندرز به پادشاهان و وزرا و امرا ، که پس از کیمای سعادت بزرگترین و مهمترین کتاب او محسوب میشود . در بخشی از این کتاب در مورد زنان آمده است : خداوند زنان را به علت نافرمانی حوا و خوردن گندم عقوبت کرده است .
« حق تعالی زنان را هشت ده عقوبت فرمود کردن ، اول حیض ، دوم زادن سوم جدا شدن از پدر و مادر و مرد بیگانه را شوهر کردن چهارم به نفس خویش آلوده شدن پنجم آنکه مالک تن خویش نباشد ششم کمی میراث هفتم طلاق که به دست ایشان نگردد هشتم آن که مرد را با چهار زن حلال کرد و زن را با یک شوی نهم آنکه درخانه معتکف باید بودن دهم آنکه در خانه سر پوشیده دارد یازدهم آنکه گواهی دو زن برابر یک مرد نهاده اند دوازدهم آنکه از خانه بیرون نیارد تنها ، مگر با کسی از محارم سیزدهم آنکه مردان را نماز عید و نماز آدینه و نمازه جنازه بود و از پس جنازه روند و عزا کنند و زنان را این ها نباشد چهاردهم امیری را نشایند و نه نیز قضا را و نه حکم را پانزدهم آنکه فضل را هزار بهره است و یک بهره از آن زنان راست شانزدهم آنکه چندانکه جمله امت را عذاب بود یک نیم زنان فاجره را بود هفت دهم چون شویش بمیرد چهار ماه و ده روز عدت بباید داشتن هشت دهم آنکه چون شویش طلاق دهد سه ماه یا سه حیض عدت بیابد داشتن »
امام محمد غزالی در این کتاب سیرت و خوی زنان را به ده حیوان تشبیه نموده است :
« 1 - خوک 2 - بوزینه 3 - سگ 4 - مار 5 - استر 6 - کژدم 7 - موش 8 - کبوتر 9 - روباه 10 - گوسفند . جناب غزالی بهترین زن را زن با سیرت و صفت گوسفند دانسته است .
این متفکر جهان اسلام ادامه میدهد :
« و آنکه خوی سگ ماند آن است که هر وقتی شوی با وی سخن گوید بر وی اندر جهد و بانگ بر او زند و جنگ کند مانند سگ ، و چون کیسه سیم و زر ببیند و خانه پر نعمت میوه و گندم و گوشت و هر آنچه بدین ماند . شوی را کرامت کند و گوید جانم فدای تو باید ، وحق تعالی مکروه تو مرا منمایاد و مرگ من پیش تو باد و چون بر خلاف این بود همچو سگ به روی شوهر اندر جهد و دشنام دهد و حسب و نسب او را بنکوهد و بیرونش کند و گوید که تو درویشی و آن روز البته خاموش نشود .. و آن زنی که خوی استر دارد »
این فقیه عالیقدر اما در مورد مردان میگوید :
مرد باید که با حمّیت و رشکین بود و بر اهل و مردم خویشتن ، بر اهل و مردم خویشتن زیرا که حمیت از دین بر خیزد و بی حمّیت بد دین بود ، و فی المثل غایت رشک و حمیت تا بدان حدّست که چنان واجب کند که هاون زنان ( را ) مردان بیگانه نشنوند »
این متفکر جهان اسلام ادامه میدهد :
« و آنکه خوی سگ ماند آن است که هر وقتی شوی با وی سخن گوید بر وی اندر جهد و بانگ بر او زند و جنگ کند مانند سگ ، و چون کیسه سیم و زر ببیند و خانه پر نعمت میوه و گندم و گوشت و هر آنچه بدین ماند . شوی را کرامت کند و گوید جانم فدای تو باید ، وحق تعالی مکروه تو مرا منمایاد و مرگ من پیش تو باد و چون بر خلاف این بود همچو سگ به روی شوهر اندر جهد و دشنام دهد و حسب و نسب او را بنکوهد و بیرونش کند و گوید که تو درویشی و آن روز البته خاموش نشود .. و آن زنی که خوی استر دارد »
این فقیه عالیقدر اما در مورد مردان میگوید :
مرد باید که با حمّیت و رشکین بود و بر اهل و مردم خویشتن ، بر اهل و مردم خویشتن زیرا که حمیت از دین بر خیزد و بی حمّیت بد دین بود ، و فی المثل غایت رشک و حمیت تا بدان حدّست که چنان واجب کند که هاون زنان ( را ) مردان بیگانه نشنوند »
No comments:
Post a Comment