پس از مرگ - داستان کوتاه

هاله ای از اندوه  بر فراز سرم نشسته بود و آسمان کبود و مه آلود . بادی سرد شروع کرده بود به وزیدن . ناگهانی و سهمناک .

 از هر سو صدای شیون و ناله می آمد و هیاهوی آدمها .  حیاط خانه قدیمی پر بود از برگهای زرد پاییزی . از بوی تند علف های باران خورده . از هراسی گیج و گمشده و پچپجه های بغض آلود و یاس آور . 

  مرا انداخته بودند داخل تابوت تنگ و تیره و تاریک .

آنطرفتر روی پله های چوبی سرش را گذاشته بود میان کاسه دستانش و دائما ضجه میزد:

- آه دخترم ، دختر نازنینم

ادامه داستان