اوائل انقلاب جو روشنفکری مانند امروز نبود . چپ ها بخصوص سازمان چریک های فدایی خلق قبل از انشعاب هواداران زیادی داشتند ، بحدی که بعضی از آخوندها را هم جو زده کرده بودند و آنان برای آنکه خود را منورالفکر جلوه دهند و نزد دیگران برو بیایی پیدا کنند ، دائم فاکتهایی از مارکس و لنین می آوردند . غیر از این ادا و اطوار نمی توانستند در آن اتمسفر سر بلند کنند . بخصوص در دانشگاهها که از آن مانند جن از بسم الله میترسیدند . رژیم هم چاره ای نداشت تا این سنگر آزادی را با ریختن خون بهترین فرزندان این آب و خاک و « انقلاب ضد فرهنگی » ببندد . این هیولای ولایت فقیه در تمامیتش از آنجا که به لحاظ تاریخی صدها سال از جهان متمدن عقب است ، از همان آغاز توان آن را نداشت که حتی آخوندهایی را که در سخنرانی تنها چند مثال از مارکس و لنین می آوردند تحمل کند و بیرحمانه اعدامشان کرد ، چه رسد به آنها که مخالفش بودند .
No comments:
Post a Comment